Aloha! Beleef de geschiedenis van Warcraft opnieuw en bereid je voor om de wapens op te nemen in Warcraft III: Reforged.
Warcraft III: The Story So Far
Je zou kunnen zeggen dat het conflict in een sage wordt genoemd WarcraftHet is een noodzaak, maar de oorlogen tussen goed en kwaad zijn nooit gemakkelijk te begrijpen wanneer kosmische godheden zich mengen in de aangelegenheden van stervelingen. Toen een gevallen Titan met onschatbare macht en een verlangen om al het leven te beëindigen opdracht gaf tot corruptie van de orks, gingen ze op weg naar een onvermijdelijke confrontatie met een volk van mensen waarvan de inwoners een welvarend bestaan leidden. Dit conflict, dat zich over het universum verspreidde, heeft ertoe bijgedragen dat Azeroth de wereld is geworden die we vandaag de dag kennen.
Lees verder om het verhaal van Warcraft en bereid je voor om de wapens op te nemen Warcraft III: opnieuw klaar.
Van de orks en mensen van Warcraft
Sargeras was de grootste strijder van de goddelijke titanen - de verzameling kosmische entiteiten die verantwoordelijk waren voor het vormgeven en ordenen van het universum - maar hij bezweek voor de onverzadigbare corruptie van de Nether Void, een vlak tussen werelden bestaande uit chaotische magie, terwijl hij probeerde de zijne te beschermen. broeders van verdorvenheid. Ervan overtuigd dat de enige manier om het universum te redden van de demonische bewoners van de Leegte, was om het te zuiveren, besloot hij zijn kracht op de kosmos los te laten om al het leven te vernietigen. Om dit te doen, smeedde hij het demonische Burning Legion. Na een mislukte aanval op Azeroth, XNUMX jaar geleden, zag Sargeras een kans om de wereld nog een slag toe te brengen en bezat hij de tovenaar Medivh om zijn macht te gebruiken om een oorlog tussen werelden uit te lokken die Azeroth ten val zou brengen.
Beschadigd door de kwaadaardige magie van Sargeras, probeerde Medivh, de laatste van een oude lijn van machtige tovenaars en een vriend van de koningen van Stormwind, de ondergang van Azeroth te orkestreren. In de verre wereld van Draenor ontmoette hij een geestverwant, de machtige tovenaar Gul'dan. Met behulp van ketterse magie leerde deze gemene orc zijn kameraden om demonische energie te kanaliseren. Zijn invloed op de orks bereikte zijn hoogtepunt toen hij hen ervan overtuigde het bloed van de demon Mannoroth te drinken en onoverwinnelijkheid beloofde in ruil voor gehoorzaamheid. Het bloed van de demon vergiftigde de geesten van de orks, veranderde ze in een leger verteerd door bloeddorst en bestuurd vanuit de schaduw door Gul'dan en zijn handlanger, de Warchief Blackhand.
Medivh sloot een deal met zijn nieuwe bondgenoot: in ruil voor een belofte om Gul'dan in een god te veranderen, zou de heksenmeester een portaal creëren tussen het huis van de mensen, Azeroth, en zijn eigen planeet, Draenor. Op deze manier werd de Dark Portal voor de eerste keer geopend en de Horde stormde om de mensen van Azeroth te confronteren.
De Orcish Horde viel het land van de mensen aan, verwoestte hele steden en liet niets dan ruïnes in hun kielzog achter. Jarenlang vochten orks en mensen meedogenloze schermutselingen terwijl ze wachtten op het juiste moment om een totale aanval te lanceren. Drie jaar na de opening van de Dark Portal marcheerde de Horde naar de stad Stormwind. Hoewel Anduin Lothar, commandant van de koning, erin slaagde de eerste aanval af te slaan, trok de Horde zich terug om zich te hergroeperen en op zoek te gaan naar een manier om de genadeslag toe te brengen aan het mensenrijk.
Ondertussen onthulde Medivh's leerling Khadgar aan koning Llane en Anduin Lothar dat hun meester gecorrumpeerd was door de duistere krachten en dus de Horde op Azeroth had geworpen. Met de hulp van Khadgar doodde Lothar Medivh en verbannen de geest van Sargeras van binnenuit naar de Leegte. Gul'dan, die voor zijn dood bij Medivh was binnengedrongen op zoek naar informatie, raakte in coma als gevolg van de dood van de tovenaar.
De grote orkschef Orgrim Doomhammer was erg ongelukkig met Gul'dan en Blackhand's manier om de Horde te leiden. Dus toen hij de kans zag, daagde hij Blackhand uit voor de titel van bevelhebber, in een gevecht waaruit hij als overwinnaar zou tevoorschijn komen.
Verenigd onder de vlag van Doomhammer, marcheerde de Horde opnieuw op Stormwind. Terwijl de stad belegerd werd, zorgde Garona Half-Orc, een voormalige bondgenoot van de mensen die heimelijk in dienst van de Schaduwraad van Gul'dan werkten, voor de overwinning van de orc en maakte op bevel van de Raad een einde aan het leven van de koning. Llane. Het moreel van het leger van Stormwind stierf met hem en de stad viel in handen van de Horde. Anduin Lothar verklaarde de oorlog verloren en stak samen met de rest van de bevolking van Stormwind de Mare Magnum over.
Ze zetten de tafels aan Warcraft II
Wanhopig vluchtten Lothar en de overlevenden van de belegering van Stormwind naar het noorden om hulp te zoeken. Daar zochten ze de steun van de heerser van het machtige mensenrijk Lordaeron, koning Terenas Menethil II. De vluchtelingen waren het levende bewijs van de dreiging van de Horde. Koning Terenas kon het bestaan van het gevaar voor het leven van Azeroth niet ontkennen en riep de leiders van de mensenrijken op om een tegenaanval tegen de Horde voor te bereiden. Zeven naties verenigden zich voor het eerst in drieduizend jaar onder één vlag, in wat bekend zou worden als de Alliantie van Lordaeron.
Gul'dan, die net was ontwaakt uit de magische coma veroorzaakt door Medivh's dood, sloot een deal met de nieuwe bevelhebber van de Horde om de Schaduwraad te onderdrukken in ruil voor in leven blijven. Hoewel hij de witcher wantrouwde, liet Doomhammer hem in leven en stond hem toe zijn eigen clan te stichten om de rangen van de Horde te versterken. Met de onschatbare hulp van de gerekruteerde Amani-trollen en de Demon Soul - een oud artefact dat ze onlangs hadden ontdekt dat draken kon beheersen - maakten de orks zich klaar om te vallen op wat er nog over was van de menselijke naties.
Terwijl de Horde zich voorbereidde om op hun vijanden te marcheren, slaagde Lothar, die de gunst van de Ironforge-dwergen had gewonnen en zijn recht als de laatste afstammeling van de Arathi-linie had opgeëist om een beroep te doen op de hoge elven van Quel'Thalas, erin om de verschillende rassen te verzamelen. van Lordaeron. Koning Anasterian Sunwalker, onder leiding van Forest Captain Alleria Windrunner, stuurde een klein contingent onder leiding van Forest Captain Alleria Windrunner om Lordaeron te steunen.
Orgrim Doomhammer leidde de Horde naar het noorden en liet een pad van vernietiging achter terwijl hij de overlevenden van Stormwind naar Lordaeron volgde en alles op zijn weg vernielde. Ondanks het feit dat de overwinning op handen was toen de orc-troepen Lordaeron naderden, zou de stad de laatste dagen van de Tweede Oorlog meemaken dankzij de kloven die ontstonden in de gelederen van de Horde. Toen Doomhammer en zijn leger op weg waren om het hart van de Alliantie aan te vallen, kregen ze vreselijk nieuws: Gul'dan had zijn ork-kameraden in de steek gelaten en de helft van zijn leger meegenomen om op zoek te gaan naar de legendarische tombe van Sargeras en een god te worden.
Het verraad van Gul'dan bood het Bondgenootschap de kans die het nodig had om het tij van de oorlog te keren. De troepen van Anduin Lothar verzamelden zich en verdreven de Horde van de landen van Lordaeron naar het vulkanische bolwerk van Blackrock Summit in het zuiden. Aarzelend om de nederlaag te accepteren, voerde Doomhammer een laatste aanval uit op de mensen en beëindigde Lothars leven in een suïcidale aanklacht.
Met de dood van Lothar nam zijn luitenant Turalyon de functie van commandant over en riep zijn broers op om door te zetten en te blijven vechten om de erfenis van de gevallen commandant te eren. Zijn strijdkreet was zo inspirerend dat de woedende mensen zich een weg baanden door de rijen van de Horde, hun leger verspreidden en talloze gevangenen namen. De Alliantie stuurde ze naar gevangenkampen, waar ze aan hun lot werden overgelaten.
Zo werden de laatste vlammen van de Tweede Oorlog verteerd en werd vrede opgelegd in een land dat al lang geteisterd was door conflicten. In de jaren na de nederlaag van de Horde viel het Bondgenootschap uiteen, het fragiele pact dat hen had verenigd, verbroken door hun wederzijdse wanhoop. Zo werd het koninkrijk Lordaeron gedwongen om alleen een onzekere toekomst tegemoet te zien.
De opkomst van chaos
Warcraft III: Reign of Chaos Het begint bijna 13 jaar na de nederlaag van de Horde, wanneer het conflict weer oplaait. Vanwege de geruchten die zich in het koninkrijk Lordaeron verspreiden over een plaag, verspreidt het ongemak onder de burgers, wat Arthas, de zoon van koning Terenas, ertoe brengt de oorsprong ervan te onderzoeken. Dit bedrijf zal je leiden op een duister pad dat voor altijd je lot zal markeren. Ondertussen verzamelt een onbekende jongeman de orks die het afgelopen decennium in overvolle interneringskampen hebben gewerkt en spoort hen aan om zich te bevrijden van het juk van gevangenschap en de wapens weer op te nemen. In de door het Bondgenootschap gecontroleerde gebieden ontstaat een sekte die de geest van haar leden vergiftigt en het begin inluidt van een virulente plaag die de basis wil leggen voor een nieuwe invasie van Azeroth. En de nachtelfen, wanhopig om hun voorouderlijk land te beschermen tegen vernietigende krachten, wekken hun familieleden uit de slaap en overwegen de mogelijkheid om de gevaarlijkste gevangene die hun soort ooit heeft gekend te bevrijden in een poging de macht te verwerven die nodig is om het hoofd te bieden aan zijn vijanden.
Calamiteit doemt opnieuw op over de wereld van Warcraft, en haar inwoners, nieuw en oud, nemen de wapens op om voor de toekomst te vechten. Doe je mee? Verzamel je legers en begin dit legendarische hoofdstuk in de geschiedenis van Warcraft met Warcraft III: opnieuw klaar.