Hallo allemaal weer, ik ben Yandrak en ik breng jullie het eerste hoofdstuk van Discovering the Old World. Het verhaal speelt zich af in het Twilight Forest omdat ik de eerste was in het navertellen van de vorige vraag. Zoals in de proloog (which Ik raad je aan om te lezen) is er aan het einde ook een vraag.
De eeuwige nacht
Ik bevond me op de top van een heuvel die uit het zicht bleef klimmen toen de bomen in botsing kwamen met een deel van de berg. Ik wachtte uren tot het daglicht werd, maar toen begreep ik dat het licht nooit het bos zou overstromen zoals de bomen dat beletten. Dus raapte ik mijn moed bij elkaar en besloot het bos te verkennen midden in deze constante nacht, ik ging langzaam omdat een verkeerde stap gevaarlijk kon zijn, beetje bij beetje begonnen mijn ogen te wennen, maar ik zag maar een paar stappen vooruit.
Ik vervolgde het hele rechte pad en vermeed bomen en verschillende stronken, beide leken honderdjarig bestaan vanwege hun dikte, een gevoel van dorst en honger begon me te overspoelen dat ik niet kon lessen, omdat er geen stroom liep hier, en ook geen fruit groeien in de bomen, bomen, alle tekenen van leven in het gebied leken uitgestorven, de enige ik, ik leek op een verloren ziel die doelloos ronddoolde op zoek naar iemand in deze dode en sombere omgeving.
Eindelijk vond ik wat licht, het kwam van onder een helling, ik rende voor het geval ik geluk had en het was een vreugdevuur om mensen te vinden, maar toen ik aankwam realiseerde ik me dat het maar een kleine fakkel was die verlichtte, ik keek naar de zijkanten en er waren er nog veel meer. Ik sloeg mijn blik neer en zag dat het terrein anders was, het was niet langer gras maar aarde, zou het een pad zijn? Rust een tijdje want ik had lange tijd doelloos rondgedwaald, in deze tijd gebeurde er niemand toen mijn ogen aan het licht wennen Ik keek naar een kleine poster, het was niet in erg goede staat ik kon alleen een woord lezen boerderij . Dat gaf me een beetje hoop mensen te ontmoeten en ik ging verder in de richting die het bord hing. Ik had eindelijk een peiling!
Ik liep lang en ik moest een afslag nemen van de weg, die was veel smaller dan de vorige toen ik eindelijk een poort zag, een grote zwarte wolf verscheen op de weg, hij staarde me aan en aan het einde hij liet me zijn grote tanden zien en huilde luid waardoor er verschillende reacties klonken vanaf mijn rechterkant, op dat moment draaide ik me om om te rennen toen ik al begonnen was, een aantal wolven baande zich een weg uit het bos aan de linkerkant. Ik had maar één manier om aan de rechterkant te ontsnappen door het bos, terug te keren naar de duisternis waar ze meer voordeel zouden hebben, maar geen andere uitweg hadden. De ontsnapping was niet gemakkelijk. Ik moest bomen vermijden en hun wortels die uit de grond staken, toen plotseling een van hen op me springt. Toen hij geloofde dat alles verloren was, schoot iets in de schaduw en raakte hem, waardoor de rest van de wolven met hun staart tussen hun benen op de vlucht sloegen. Het is dat moment dat ik stopte om uit te rusten, toen ik plotseling iemand op mijn rug zag, ik draaide me om en iets raakte mijn hoofd.
De vraag in dit hoofdstuk is: Wat voor soort mensachtige viel hij aan?
Opmerking: ondoden tellen als mensachtig. Als deze mensachtigen in verschillende delen van de kaart voorkomen, geef dan, als je wilt, aan naar welke je verwijst.
Nou, de telling is erg strak geweest en de Defias hebben gewonnen:
Murlock II
Defias III
Worgen ik
Renegade II
Darktown Human II