Daar, aan de noordwestelijke horizon, zie je het? Bliksemdolken spietsen donkere wolken en vullen de lucht met een elektriciteit die je bijna op je huid voelt knetteren. Een onheilspellend gevoel zweeft om je heen, en nog iets...
Akte I: het uitgangspunt
Laat me jou een verhaal vertellen. Om alvast in de stemming te komen: patch 5.2, The Thunder King, is live en we ontdekken de nieuwe content nu al een week. Het is een typische zaterdagmiddag en als ik de computer aanzet, voel ik dat mijn lichaam begint te ontspannen terwijl mijn geest nadenkt over de vele dingen die ik hoop te bereiken in het spel.
Act II: Avontuur is niet zomaar iets
Ik kan niet wachten om naar het Isle of Thunder te gaan, maar ik weet dat ik tijd heb om nog een paar taken en dagelijkse missies uit te voeren. Omdat ik een boerenfreak ben, wil ik eerst zorgen voor de gewassen die ik verbouw.
De Vallei van de Vier Winden heeft mij altijd een plaats van wonderbaarlijke harmonie toegeschenen. De eerste keer dat ik in het gebied kwam, duurde het niet lang voordat ik bevriend raakte met de Labradores del Valle, en ik ging meteen aan de slag om naar Exaltado te gaan. Nu de boeren dit deden en alle vier de percelen ontgrendelden, kon ik de boerderij kopen, die ik nu mijn thuis noem (om nog maar te zwijgen over waar ik mijn haardsteen heb neergezet!).
Nou, allereerst: laten we snijden, spelen! De gewassen die ik gisteren heb geplant, zijn klaar voor de oogst en ik wil er zeker van zijn dat ik er vandaag nog een paar plant voordat ik vertrek. Met het plot kun je nu orders van verschillende facties accepteren, waardoor je reputatie kunt verdienen door simpelweg gewassen te planten! Ik begin met het ploegen van mijn veld, en tot mijn grote vreugde brengt elke beweging van de ploeg de gehurkte Mures versuft en beschadigd uit het bezette land. Goed! Dit is wanneer ik me realiseer dat ik dans van vreugde en mezelf dwing om te stoppen uit schaamte. Geen wonder dat Luna me argwanend aankijkt en Hairy snuift naar me.
Ik plant snel mijn resterende zaden en verwijder obstakels voor de groei van mijn planten, spring op mijn jade pandaren-vlieger en ga naar het Shadow-Pan-hoofdkwartier. De poort naar het nieuwe eiland is vlakbij, en aangezien ik nog steeds een eigen Shadow-Pan-tijger wil, is het tijd om wraak te nemen op de wachters op de muur! Met Tenwu van de Red Smoke aan mijn zijde en het voordeel van stealth, schakelden we snel over op de Sra'thik, een spoor van lijken achterlatend in ons kielzog.
Terwijl ik naar het portaal loop, kletsen mijn gildeleden over de raid die voor morgen gepland staat bij Heart of Fear. Hoewel we een paar uitstapjes naar Throne of Thunder hebben gemaakt op normale moeilijkheidsgraad, doen we het allemaal vrij nonchalant en hebben we nog wat uitrusting te gaan voordat we de nieuwe bazen serieus aanpakken. Een paar spelers delen tactische ideeën met een van onze bendeleiders. Ik zorg er gewoon voor dat ik hard rijd, uit de buurt van onbetrouwbare plekken blijf en een gevecht herleef als het ergste gebeurt. Maar ze plannen met zo'n passie dat ik denk: morgen, Un'sok... morgen is het zover. (Je moet me voorstellen met een GRRR-gezicht en mijn gebalde vuist in de lucht zwaaien om alles dramatischer te maken).
Akte III: Die les over voorbereid zijn
Na een paar momenten van stilte, en terwijl ik de Shadow-Pan-taken op orde breng die ik voor vandaag heb achtergelaten, begint een grote groep zich te vormen om het Isle of Thunder binnen te gaan. We kunnen de angstaanjagende oproepen van de mogu, de Zandalari en de angstaanjagende King of Thunder niet negeren. Wat nog belangrijker is, is dat we onze hulp nodig hebben om door de zoektochtzone te komen, aangezien het hele koninkrijk samenwerkt om het bolwerk van Lei Shen te veroveren. Dus, meegesleept door ons patriottisme, vertrokken we. Wanneer we bij de armada voor de kust aankomen, worden we begroet door de leiders van de Kirin Tor en de Sunreavers Onslaught, die beiden instructies geven over de materialen die ze nodig hebben en de wezens die ze moeten decimeren. Als we naar de Dondertroon willen gaan, is dit het moment om aan de slag te gaan! We stellen onszelf voor aan Lor'themar en hij geeft ons de mogelijkheid om te helpen bij de PvE- of PvP-missies van de dag, en eenmaal voltooid ontvangen we een kist vol nuttige voorwerpen. Vandaag gaan we met PvE, hoewel het duidelijk is dat velen van hen de PvP-route zijn ingeslagen, zoals te zien is aan de gele vlaggen in hun naam.
We kennen elkaar allemaal redelijk goed, dus dat zou niet zo'n probleem moeten zijn. Samen vooruitgaand als een troep leeuwen, ontwijken we obstakels en laten we een spoor van vernietiging achter in ons kielzog. Een paar van ons krijgen wat groene items van moorden die anders zouden worden gescherven of geveild, maar deze zijn van specifiek belang. Sommige van de groene items die op dit eiland vallen, gebruiken de skins van items van de oude Zul'Aman-bende, wat perfect is voor transmogrificatie. We voltooien een van onze taken, dan nog een, en het is op dit punt dat we eindelijk pauzeren. Iets verder op de weg is de saurok-grot en er is iets mis. In het verleden zijn we samengekomen om de meest angstaanjagende vijanden het hoofd te bieden, maar om de een of andere reden bezorgt dit eiland ons koude rillingen waar we niet zo aan gewend zijn. Vastberaden en vastbesloten zetten we door en zetten onze aanvallen voort.
Problemen! Terwijl we te maken hebben met een groep wezens, arriveert er een zeldzame verschijning die onze bende in moeilijkheden brengt. Gelukkig is er iets verderop nog een groep avonturiers die zich bij ons voegen om ons te helpen het beest neer te halen. Opluchting! We veegden het zweet van ons voorhoofd, tevreden dat we eindelijk al onze missies hadden volbracht. Het is tijd om ervan te genieten en eindelijk op adem te komen. Onze druïdentank onderbreekt de rustgevende stilte door een paar mysterieuze items in zijn inventaris op te merken. Ze worden Shan'ze Ritual Stones genoemd en kunnen blijkbaar worden gebruikt om een krachtig en zeldzaam wezen op te roepen. Hier stel ik me ons allemaal met dezelfde uitdrukking voor: vastberaden onze ogen samenknijpen, we kijken allemaal rond en knikken in koor: laten we het doen!
Genesteld in een kant van het eiland is een kleine open plek. Hier begrijpen we dat we kunnen beginnen met het aanroepritueel. Geconfronteerd met de mogelijkheid om rijdieren, items en badges te bemachtigen die reputatie geven, is de groepschat gevuld met hoop op de volgende dood. Plots verschijnt een woeste bruut genaamd Kor'dok voor ons uit wat alleen kan worden omschreven als de onderwereld. Voordat we tijd hebben om onze tegenstander te onderzoeken, is het gevecht al begonnen en na een episch gevecht is het afgelopen. Een paar van ons krijgen tassen vol edelstenen en betoverende materialen, terwijl de tank het onvoorstelbare krijgt en een rijdier krijgt, een driehoornige dinosaurus van het donkerste kristal, en de guildchat barst los terwijl hij zijn beloning bindt.
Terwijl we teruggaan naar het leger, zie ik een vreemde sleutel in mijn inventaris. Na het zorgvuldig te hebben onderzocht, ontdek ik dat het bij de Shadow-Pan hoort. De rest van mijn groep trekt zonder mij verder om vanavond hun eigen avonturen te beleven, en na een kort gesprek met een van de Shadow-Pan-leiders sluip ik naar een geheime locatie. Het is een zoektocht voor één speler en zit vol met schatten! Weelderig en sierlijk, de kamer is een lust voor het oog. Verspreid voor me staan kisten boordevol goud en zeldzame antiquiteiten, maar ik heb maar weinig tijd om er zoveel mogelijk te verzamelen, en de vallen die de kisten bewaken zijn ontworpen om mijn voortgang te vertragen. Ik kom hier levend uit en met armen vol voorwerpen en rijkdommen.
Ik wil graag doorgaan met mijn avond en sta in de rij voor de eerste vleugel van Throne of Thunder's Raid Finder: The Charge of the Zandalari Brigade. Deze nieuwe ontmoetingen stellen onze groep op de proef zonder angst, en de ervaring is voor sommigen ondraaglijk. Terwijl we vechten, voegen dappere nieuwe avonturiers zich bij ons, en we blijven vechten totdat er niets meer te vechten is. Mijn ervaring eindigt met een snuisterij van itemniveau 502, en ik merk dat ik dezelfde pijnlijke dans uitvoer als voorheen.
De waarheid is dat niets wat ik zeg recht zal doen aan deze ervaring, dus laat ik je afscheid nemen met deze woorden:
Op dit eiland doen geruchten de ronde over een angstaanjagend reptiel, over een hemelse geest die een ingang bewaakt, en over een legende die de zegevierende helden zal bezighouden. En hoewel elk van deze geruchten zijn eigen intriges heeft, is wat ik heb gedeeld slechts één dag in Pandaria, een dag die nauwelijks de oppervlakte van wat komen gaat. Ik voel mijn hart sneller kloppen als ik denk aan de avonturen die ik ga beleven en ontdekken zodra patch 5.2 toeslaat. En hoewel dit verhaal voorlopig fictie is, zal het binnenkort uitkomen en zullen de mysteries van het Isle of Thunder worden onthuld!
Chad "Crithto" Wingerd is een van de World of Warcraft Community Managers, en in het echte leven is hij geen mopshond