Silvermoon Ranger-General Sylvanas Windrunner werd gedood door Death Knight Arthas, waardoor ze weer tot leven kwam als ondoden. Nadat ze de controle over zichzelf had herwonnen, kwam ze in opstand tegen The Lich King en de Scourge en werd ze de leider van de afvallige ondode factie, die later een bondgenootschap aanging met de Horde. Ze heeft zichzelf uitgeroepen tot de Dark Lady, Queen of the Forgotten (of Forsaken, zoals ze nu in WoW worden genoemd), een uitbreiding van haar oorspronkelijke titel, "Queen Banshee".
Als leider van de Forsaken en de Horde in de Eastern Kingdoms is Sylvanas een militair genie. De middelste zus van Alleria en Vereesa Windrunner, ze was een Ranger-generaal van het hoge elvenkoninkrijk Quel'Thalas. Ze vocht dapper tegen Arthas toen hij Quel'Thalas binnenviel, maar tijdens de val van Silvermoon wekte Arthas haar weer op als zijn handlanger, als onderdeel van een soort wraak. Toen de Lich King zijn soevereiniteit over zijn volgelingen verzwakte, herwon Sylvanas, onder andere ondoden, haar vrijheid en leidde haar troepen tegen de Dreadlords die Lordaeron hadden overgenomen, waarmee ze haar soevereiniteit bevestigde over de ondoden die bij hun vrijlating werden vrijgelaten. de derde, Varimathras, naar zijn wil. Ze hernoemde de ondoden die hun wil terugkregen als "De afvalligen»En noemde zichzelf zijn koningin.
Onder leiding van Sylvanas zijn de Forsaken er niet alleen in geslaagd zichzelf te verdedigen tegen de Scourge, maar ook tegen de Scarlet Crusade. Ze heeft grote bekwaamheden op het gebied van leiderschap, militaire strategie en vooral in de boog. Ze is ook een expert in het gebruik van demonische magie, heeft het vermogen om leven af te voeren, kan skeletten tot leven wekken en beheerst de kunst van het beheersen van de geest. Sylvanas is naar verluidt de beste boogschutter in Azeroth, ze beweerde dat ze halverwege de vlucht een vogel in het oog kon slaan. Ze draagt de Longbow of the Sunwalker, die ooit toebehoorde aan Dath'Remar Sunwalker, die hem aan Sylvanas schonk toen ze Ranger-General werd.
Biografie
Generaal-Silvermoon Ranger
Sylvanas was een lid van de prominente High Elf-familie de Windrunners. Zijn zussen waren Alleria, Vereesa en er wordt aangenomen dat hij ten minste twee andere broers en zussen heeft. Zijn familie woonde in Windrunner Needle, in de stille bossen van Quel'Thalas. Sylvanas sloot zich aan bij de Rangers en werd hun leider, en klom op tot de positie van General-Ranger of Silvermoon, leider van alle High Elf-strijdkrachten.
De tweede oorlog
Tijdens de Tweede Oorlog stuurden de Hoge Elfen aanvankelijk symbolische steun naar de Alliantie, Sylvanas 'oudere zus Alleria nam de leiding over haar Ranger-peloton. Kort daarna begonnen de prachtige bossen van Quel'Thalas op mysterieuze wijze te branden. Sylvanas en haar rangers gingen op zoek naar de oorzaak toen ze ontdekte dat haar twee zussen werden achtervolgd door een groep bostrollen, die ze snel afmaakte. Het was Alleria die Sylvanas waarschuwde voor de Orcish Horde en dat zij degenen waren die het bos verbrandden met drakenvuur. Sylvanas ging de Horde tegemoet en zette hen in de val tussen henzelf en de strijdkrachten van de Alliantie onder het bevel van de paladijn Turalyon. De strijd duurde geruime tijd, maar uiteindelijk verliet de Horde Quel'Thalas volledig. Sylvanas werd alert achtergelaten en was klaar voor de jacht, mocht er een spoor van orcs worden gevonden. Kort daarna werd de Horde verslagen, de Dark Portal vernietigd en eindigde de Tweede Oorlog.
Invasie van de ondode plaag
Nadat de Hoge Elfen uit de Alliantie waren overgelopen, waren Sylvanas en haar Rangers de belangrijkste beschermers tegen de aanvallers van Silvermoon. Ondanks de weinige aanvallen van bostrollen, af en toe een murloc of gnoll, zag Sylvanas weinig actie en heerste er vrede en rust in de elvenbossen. Hij bleef echter altijd waakzaam, wetende dat deze vrede, hoe troostrijk ook, niet eeuwig kon duren.
Hun vrees werd al snel werkelijkheid toen Arthas, de verrader van Lordaeron, onverwachts bij de poorten van Quel'Thalas arriveerde met een horde ondoden in zijn rug. Hij begon de verste dorpen aan te vallen en onmiddellijk stonden Sylvanas en haar Ranger-korps tegenover Arthas, maar de overmacht van de ondoden en hun onuitputtelijke kracht hielden haar op afstand.
Arthas ging meedogenloos door naar de Elfenpoort en doodde alle elfen die hem in de weg stonden. Ondanks de inspanningen van Sylvanas viel de Outer Elven Gate. Sylvanas gaf opdracht om de binnenste elfendeuren te beschermen, die alleen konden worden geopend door de sleutel van de "Three Moons" te gebruiken, die werden gevonden in de Lunar Crystals die in het bos verborgen waren. Sylvanas vernietigde de brug die naar de Binnenpoort leidde om de opmars van de ondoden te belemmeren. Ondanks zijn dappere inspanningen slaagde Arthas erin de Sleutel van de Drie Manen te verzamelen en de Inner Elven Gate te vernietigen, niets stond hem meer in de weg naar Silvermoon.
Sylvanas verzamelde haar overgebleven troepen en ging Silvermoon waarschuwen, maar Arthas blokkeerde haar de weg en slachtte alle boodschappers af die probeerden door te komen. Sylvanas zette het verzet voort, maar na verloop van tijd moest Sylvanas rechtstreeks tegen Arthas vechten. De twee vochten met elkaar en Sylvanas kreeg een dodelijke slag. Lor'themar Theron nam de tijdelijke leiding over na de dood van de Ranger-General.
De hersenloze Banshee
De officiële geschiedenis, gegeven door de hoge elven van Silvermoon, stelt dat de Ranger-General omkwam in de strijd, haar lichaam tot as herleid in het vuur dat de helft van de hoofdstad verwoestte.
Het waargebeurde verhaal was heel anders, Sylvanas stierf niet, maar ze werd gevangengenomen. Nauwelijks vastklampend aan een levensdraad, werd Sylvanas Windrunner voor Arthas gebracht in een van de pestbolwerken. Ze smeekte Arthas om een zuivere dood, maar Arthas had iets heel anders in gedachten voor haar einde, want hij moest bij elke stap vechten. Ze werd gemarteld, verminkt en uiteindelijk vermoord door Arthas zelf voor puur plezier. Het verontreinigde haar geest, bedierf haar lichaam en ziel, en bracht haar terug in een wervelwind van kwelling en haat. Zo werd Sylvanas Windrunner een complete en complete slaaf van de Lich King. In haar ondood hielp ze Arthas bij zijn aanval op zijn geliefde Silvermoon, om de controle van Scourge over de Sunwell veilig te stellen.Haar verminkte lichaam werd door Arthas in een ijzeren kist verzegeld om Forestal's marteling verder te brengen.
Sylvanas werd een van de beste generaals van Arthas, en ze bleef in Lordaeron met Kel'Thuzad onder het toeziend oog van de dreadlords, die in Lordaeron waren achtergelaten om hem namens het Burning Legion te beschermen. Toen Archimonde werd verslagen in de slag om de berg Hyjal, hoorde Sylvanas dit nieuws snel van Kel'Thuzad. Naarmate de maand verstreek, waren de dreadlords zich niet bewust van de nederlaag van hun meester. Varimathras, Dethroc en Balnazzar, de drie dreadlords die over Lordaeron moesten waken, spanden samen tegen de voormalige generaal. Toen Arthas' waakzame blik het fort binnendrong, vers van zijn reis uit Kalimdor. Hij maakte hen bewust van het falen van het legioen en zijn intenties om de volledige controle over de Scourge te grijpen. De dreadlords vluchtten, echt woedend maar niet bereid om hun leven te verliezen tegenover het machtige leger van Arthas.
Arthas verzamelde zijn hele leger en beval Lordaeron te zuiveren van al het leven, als eerbetoon aan Ner'Zhul. Kel'Thuzad vertelde hem echter dat de menselijke vluchtelingen begonnen waren de buitenste dorpen te ontvluchten, en als ze zouden ontsnappen naar de bergpassen, zouden ze onvindbaar zijn. Arthas en zijn twee generaals positioneerden zich op de drie mogelijke ontsnappingsroutes, samen met een kleine groep ondode soldaten. Ondanks de inspanningen van Paladin Dagren the Orc Slayer en zijn metgezellen, zette Sylvanas haar bashees op tegen de menselijke vluchtelingen in het gebied, met hun hulp slaagden ze er uiteindelijk in de dorpen die weerstand boden te vernietigen. Sylvanas, Arthas en Kel'Thuzad kwamen aan bij de basis van de operaties van de paladijnen en sloegen ze neer in een felle strijd, waarbij ze het laatste spoor van een burgeraanwezigheid in Lordaeron uitwissen.
de donkere boswachter
Vanaf dat moment begon de verzwakte Ner'Thul de controle over Sylvanas en een groot aantal banshees te verliezen. Sylvanas ontdekte dit en verborg het feit voor Arthas en Kel'Thuzad, en bleef hen bedienen alsof er niets was gebeurd. De Lords of Terror namen contact op met Sylvanas en ze legden uit dat ze de oorzaak kenden, en regelden een geheime ontmoeting met haar. Ze legden uit dat de krachten van Ner'zhul, en bij uitbreiding die van Arthas, begonnen te verzwakken. De Nathrezim waren van plan van deze gelegenheid gebruik te maken om de volledige controle over Lordaeron te krijgen. Sylvanas stemde ermee in om te helpen, maar op voorwaarde dat haar hulp op haar eigen voorwaarden zou worden aangeboden.
De dreadlords waren van plan Arthas in de hoofdstad te vermoorden, maar Sylvanas stelde ook een noodplan op voor het geval Arthas zou besluiten op de vlucht te gaan. Ze zorgde ervoor dat haar banshees loyaliteit aan Arthas veinsden en hem naar een plek in het bos begeleidden, waar ze zou wachten. Nadat ze de hinderlaag van de dreadlords hadden overleefd, begeleidden de trouwe zussen van Sylvanas hem naar de afgesproken locatie en doodden zijn lijfwachten.
Sylvanas die er tegen die tijd in geslaagd was haar banshee necromantische vermogens te gebruiken om haar vroegere levenloze lichaam weer in bezit te nemen. Sylvanas was toen een lichamelijke ondode. Vanuit de schaduw trof een pijl het lichaam van Arthas, deze pijl bevatte een krachtig verlammend gif, gemaakt met alle haat die Sylvanas kon opbrengen. Arthas, woedend over het verraad van Sylvanas, eiste een snelle dood van haar, iets wat de elf niet in gedachten had. Toen hij op het punt stond zijn gruwelijke wraak te nemen, verscheen Kel'Thuzad, die zijn Banshee-zussen doodde en Sylvanas op de vlucht joeg.
Terug in zijn fysieke lichaam besefte hij dat de natuurlijke wereld nooit meer op zijn wensen zou reageren. Geërgerd door deze situatie besloot ze de kunst te gebruiken die voor haar steeds natuurlijker werd: necromantie. Zijn leringen van de elfenwachter op een nieuwe manier veranderen. Zo werden de duistere rangers geboren.
De koningin van de afvalligen
Arthas ging naar Northrend, nadat hij was opgeroepen door de Lich King en Kel'thuzad koos ervoor om onder te duiken. Sylvanas en haar zussen werden bevrijd van het juk van de Lich King, maar Sylvanas was nog steeds in de problemen. Hoewel ze vrij was van Ner'zhul, behielden zij en haar trouwe dienaren hun monsterlijke uiterlijk.
Zijn gedachten werden onderbroken zodra Varimathras ter plaatse kwam. De Dreadlord nodigde de Banshee uit om samen met hem en haar zussen een nieuwe orde tot stand te brengen. Maar Sylvanas was niet van plan haar nieuw verworven vrijheid zo snel op te geven. Hij vertelde haar dat ze hieraan had voldaan en eiste dat ze haar met rust zouden laten. Varimathras waarschuwde onheilspellend dat degenen die geen deel zouden uitmaken van dit nieuwe land er geen plaats in zouden hebben, en dat het verstandig zou zijn om de nieuwe Scourgelords niet boos te maken. Sylvanas veranderde niet van gedachten. Sylvanas wist dat ze elk moment zouden aanvallen, en ze had alleen wat ondoden en een paar banshees. Hij had dringend een leger nodig.
Sylvanas verkende de buitenwijken en ontdekte veel wezens die ze voor haar doeleinden kon gebruiken, en met haar banshees zouden ze geen andere keuze hebben dan haar te gehoorzamen. Hij stuurde zijn banshees om Mug'thol, de leider van de lokale ogres, Bandit Lord Blackhorn, Gnoll Snarlmane en Puddle Lord Murloc in bezit te nemen. Met zoveel nieuwe bondgenoten werd Varimathras snel verslagen, zodra hij verslagen was, smeekte hij om zijn leven en zei dat hij nuttig zou kunnen worden. Hij kende heel goed de tactiek van zijn broers en waar hun bases zich bevonden. Sylvanas wist dat het een risico was om zo'n verraderlijk wezen te vertrouwen, maar ze voelde dat ze hem voor haar doeleinden kon gebruiken. Met de hulp van Varimathras stonden ze tegenover Dethroc.
Dethroc had een menselijke pop, Lord Garithos, gekocht en als schild gebruikt. Sylvanas had hun verkenners bezeten, was erin geslaagd hun basis te infiltreren bij het vallen van de avond, toen iedereen overrompeld was. Terwijl ze sliepen, nam Sylvanas geleidelijk de controle over de bases, waarbij ze iedereen doodde die haar in de weg stond, de dreadlord bereikte en hem doodde. Nu de dreadlord dood was, werd Garithos verlost van zijn mind control. De Dark Ranger zag hem als arrogant en dwaas, maar ze wist dat ze ze voor haar eigen bestwil kon gebruiken. Hij loog tegen hem en verzekerde hem dat ze de controle over de hoofdstad aan hem zouden overdragen als hij hem hielp Balnazzar te vermoorden.
Het plan was dat Garithos zou aanvallen vanaf de achteringang en Sylvanas en Varimathras vanaf de voorkant. Toen ze de stad binnentrokken, vond Sylvanas de caches van de goederen die door de koninklijke familie van Lordaeron waren gedeponeerd en gebruikte ze om de aanval voort te zetten. Ondanks de demonische magie die door zijn vijand de Dreadlord werd gebruikt, werden al zijn troepen vernietigd. Met Balnazzar in de val, beval Sylvanas haar broer, Varimathras, om hem af te maken. Varimathras aarzelde, aangezien het de ene dreadlord verboden is om de andere te doden, maar op de dreigementen van Sylvanas gaf hij toe en maakte een einde aan het leven van zijn broer. Hij aarzelde niet zo lang toen hij ook de opdracht kreeg om Garithos te vermoorden.
Nu al haar vijanden waren uitgeschakeld, riep Sylvanas zichzelf uit tot leider van de Forsaken. Ze zouden nooit meer de Gesel of het Legioen volgen, vanaf nu waren ze vrij om hun eigen weg te gaan, en ze zouden iedereen afmaken die hen in de weg stond.
De klacht van de Highborne
Bedankt voor de informatie Zelrah 😉