İlk güneş ışınları Hillsbrad Foothills'in ağaç tepelerini yıkadı. Alterac harabelerindeki bir dağın yakınında, ince bir toz tabakasıyla kaplı metal bir tabela aydınlanmaya başlamıştı. "Wigglyworm" posterde okunabilir. Sonra o posterdeki küçük ipek bir bezle tozu nazikçe silen minik bir el belirdi.
"Bugün o gün, her şey mükemmel olmalı ”- diye düşündü minik varlık.
Zencefilli Fare, bu posterin ve ona ait olan evin sahibiydi. Herhangi bir cüceninki gibi dairesel ve metalden yapılmış bir ev. 3 katı vardı. Zemin katta oturma odası vardı. Ratin tarafından devrim niteliğinde bir buluş olan bir televizyona bağlı kaba siyah deri bir kanepeye sahipti. Televizyonun Azeroth'ta olup bitenleri tüm evlere ulaştırması gerekiyordu, ama o anda ekranda görünen tek şey Nutty Mouse'un bodruma yerleştirdiği kameraydı. O fabrikanın da bir mutfağı vardı ve bunun içinde Ratín için yemek pişiren robot olan "Şef-E" vardı. Evde, cüceye hem ev işlerinde hem de mühendislik çalışmalarında yardımcı olan bu robotların birçoğu vardı.
Üst katta yatak odası vardı, çok kaliteli rüzgârlı bir battaniyeyle örtülmüş minik bir yatak vardı. Ayrıca kağıtlar, planlar, dolma kalemler ve her renkten mürekkep kutuları ile dolu küçük bir masa vardı. Oda, jiroskop şeklindeki bir lamba ve odanın duvarları boyunca uzanan birkaç ışık topu ile çok iyi aydınlatılmıştı.
Ama Nutty Ratin'in gerçek hazinesinin bulunduğu bodrumdaydı. Orada her şeyi, Ratín'in coşkuyla sakladığı demirler, somunlar, yaylar, metal levhalar, yün yumakları, başarısız deneylerin kalıntıları, robot kafaları ve diğer ıvır zıvırlar arasında kaybolacak şekilde bulabilirdi. Bodrum da oturma odasından 2 kat, yatak odasından 4 kat daha büyüktü. Sayısız karalama tahtasına, çalışma masasına, mobil lamba tutucusuna ve yardımcı robotlara sahipti. Ayrıca Ratín tacındaki mücevher de oradaydı. Aylardır, hatta yıllardır bunun üzerinde çalışıyordu ve bugün bunu test etme günüydü.
"Bu aptal nereye gitti?" - Ratin düşündü. - Şimdiye kadar varmalıydım.
Sonunda kapı çaldığında neredeyse öğlen olmuştu. "Ringgggggggg, ringgggggggg, ringgggggggg."
- Gidiyor, gidiyor! - Kapıya doğru yürürken Ratin bağırdı. - Geç kaldın iblis hayvan!
Çatlak Ratin kapıyı açtığında, onunla karşılaştırırsak dev bir varlığın siluetini buldu. Elleri kocaman ve kıllarla doluydu ve vücudunun geri kalanının büyük bir bölümünü kaplıyordu. Baştaki iki boynuz öne doğru hafif bir kıvrımla gururlu duruyordu. Bununla birlikte, birinin o varlığın en büyük özelliğini bulduğu yer bacaklardaydı, birinin Tauren'in koyu rengine uyan muazzam bir toynağı vardı ama diğerinde ... daha önce et olmuştu, bu yüzden Tauren yürürken biraz sendeledi.
-Üzgünüm Ratin, son zamanlarda her adım attığımda bu bacak beni öldürüyor. - dedi Tauren. - Bu nasıl?
-Peki, zaten tüm fonksiyonları ve koordinatları programladım, eğer hiçbir şey ters gitmezse, 0.0000587 saniye içinde Molino Tarren'e ulaşabiliriz. Beni endişelendiren tek şey, eğer herhangi bir hata varsa, doğru yerde yeniden somutlaşmak ... - Cüce cümleyi bitirmedi, ama deney başarısız olursa çok ağır ödeyecekleri belliydi. - Bunun için daha sonra zaman olacaksa da, şu bacağına bir bakayım.
Herhangi bir Azeroth sakininin gözünde bir gnome ile tauren arasındaki ilişki çok normal olmasa da, Wigwind Mouse ve Vagorrio Piernamuñón uzun yıllar bir dostluk paylaşmıştı.
Cüce, Tauren Kampı Taurajo'da henüz yavru iken kurtarmıştı. Vagorrio, "Grim Totem" saldırısı sırasında bacağını hapseden bir tuzağa düşme talihsizliğiyle kaçmıştı. Bir maceraya atılan Ratín, onu kurtarmak için bacağını Tauren'in vücudundan ayırmaktan başka seçeneği yoktu, onu eve götürdü ve orada onu iyileştirdi, büyüttü ve eğitti. Bacağına sahip olmamanın bildirdiği sorunlar nedeniyle, Ratín, sonunda tekrar yürüyebilen Vagorrio'ya yardım etmek için bir süre mekanik bir bacak üzerinde çalıştı. O zamandan beri Ratin ve Vagorrio yüzlerce macera yaşadılar, Plaguelands veya Southshore'u keşfetmeye gittiler, roketler fırlattılar, onları büyük şehirlerin pazarlarında veya müzayede evlerinde satmak için Halloween balkabağı tasarladılar ve hatta bir kez Yeti ile karşılaştılar. Alterac harabelerinin güneyinde dolaşıyor. Tüm bunlara rağmen Ratín, Vagorrio'nun babası gibi olmuştu ve cüce Tauren'i bir oğul kadar seviyordu.
-Bu kadar, şimdi Vagorrio çok daha az acı çekmeli. - Ratín mekanik bacağın tamirini bitirdiğinde söyledi. - Bahçeden birkaç çiçek koparmaya ne dersin? Çalışmasını istiyorsak yakıta ihtiyacımız olacak ...
-Tamam, ama bu veeeeez ZX-3000 TurboCollector'ı kullanmama izin verin! - Tauren yalvararak söyledi.
- Olmaz, TurboCollector benim, biliyorsun. - Ratin işaret etti.
Cüce, sırtındaki bir emme tüpüne bağlı bir tür sırt çantasını koydu ve arkadaşıyla birlikte bahçeye çıktı.
-Lütfenooooorrrrr! - Vagorrio, sahibinden şımartılmasını isteyen bir kedi yavrusu gibi parlak gözlerle ısrar etti.
- Kahretsin sorun değil, ama sadece bir kez! - Ratin sonunda kabul etti.
Ratín, cihazı duygu ve coşkuyla sırtına koyan ve Flor de Paz'ın evin dışındaki bahçesine koşan Vagorrio'ya verdi.
-Hazırlanmak! 3, 2, 1… - Vagorrio geri sayımı başlattı ve kırmızı düğmeye bastı. Sırtındaki makine, dağda yankılanan ve titremeye başlayan büyük bir gümbürtü yaydı. Vagorrio tüpü iki eliyle sıkıca kavradı ve çiçek bahçesini işaret etti. Hemen aparatın tüpünden küçük bir hortum çıktı ve sanki onları yakalamak için nereye gitmesi gerektiğini biliyormuş gibi çiçeklerin her birini emiyordu.
-Tamam, şimdi sadece TurboCollector'ın çiçekleri yakıta çevirmesini beklemeliyiz. - Ratín, Vagorrio'ya dedi. - Bugün ne yapacağımızın önemini biliyorsun, değil mi?
-Bunu bir yıldır tekrarlamayı bırakmadın, Ratin. Ya gazetelerde çıkacaksak, ya ismini bir yıldıza yazarlarsa, ya bir goblin böyle bir şeyi hayal bile edemezse ... - Vagorrio cevapladı.
"Elbette bir goblin böyle bir şeyi hayal bile edemez!" - dedi Ratín öfkeyle. - O yeşil aptallar sadece altını düşünüyor. Dinle Vagorrio, bu bir icattan çok daha fazlası, insanların yaşam tarzlarını değiştirecek, tam teşekküllü bir madde taşıyıcısı. - Cüce işaret etti.
Buluşu, görünüşte normal bir jiroskop tutan bir platformdan oluşuyordu, jiroskop, Flor de Paz'dan rafine yağ ile çalışan, son derece ucuz olan bir bataryaya bağlıydı. İşe yararsa, makine onları dağ evlerinden Vagorrio'nun Tarren Değirmeni'ndeki evine göz açıp kapayıncaya kadar kısa sürede taşıyabilirdi. Bu Ratin sayesinde, maddeyi Azeroth ve Outland'ın herhangi bir yerine anında taşıyabilmeyi umuyordu.
-Hadi, yukarı çık. - Ratín, Vagorrio'ya dedi. - Zamanı geldi.
Tauren eserin üzerine tırmandı ve ikisi de, diğer pek çok durumda olduğu gibi, bir arada ve yeni bir macerayla yüzleşmeye hazırdı. Başlığı pilot gözlükleri ve deri ceketle giydiler.
-Ratín, çok heyecanlıyım! Umarım her şey yolunda gider ve sizi diğer tarafta göreceğiz! - Vagorrio sonunda Ratín'e söyledi.
-Tamam hadi gidelim! Güzergah hesaplanıyor ... koordinatlar hazırlanıyor ... yakıt deposunu dolduruyor ... reaktörler hazırlanıyor ... Ve son olarak ... Kırmızı düğme! - icadına başladığı sırada Ratín dedi.
Birdenbire o bodrumun içinde her şey birden aydınlandı, jiroskop parlamaya başladı ve hemen kendini emerek odayı tamamen terk etti.
Tarren Değirmeni'nde hemen bir kıvılcım belirdi ve yanında gemide iki mürettebatla birlikte jiroskop belirdi.
- Başarılı oldu! - İkili hep birlikte bağırdı. - Başarı, başarı, ééééxito!
Ratin ve Vagorrio gemiden indiler ve jiroskop sallanmaya başladığında birbirlerini kucaklıyorlardı. Titreyip parladı, çatlamaya başladı ve sonunda patladı.
İki arkadaşın cesetleri bir şey yapamadan ateşlendi. Duman ve ateş arasında, Vagorrio'nun bedeni bir ağacın yanındaydı ama cüce tamamen ortadan kaybolmuştu.
Dumanın büyük bir kısmı geçtikten sonra Tauren'in kolu hareket etmeye başladı. Aniden Ratin'in kafası arkadaşının kollarından fırladı.
-Vagorrio! Vagorrio iyi misin? Vagorrio benimle konuş lütfen! - İçinde bulunduğu durumun ciddiyetini anlamaya başlayan cücenin gözlerinde yaşlar belirmeye başladı. - Beni kurtardı, Vagorrio beni kurtardı, beni patlamadan ve bu lanet ağaçla çarpışmadan korudu. - Yıllardır sadık yoldaşı olan hareketsiz bedene bakarken düşündü.
Ratin, olan onun yüzünden nefesini tuttu. Vagorrio, her şeyin iyi sonuçlanmayacağı konusunda onu defalarca uyardı. Şimdi onun yüzünden Tauren öldü, onu asla affedemezdi.
Kalbi kırık bir şekilde Vagorrio'ya sarılırken ağlarken tauren hafifçe hareket etmeye başladı.
-Kahve, kahve- Vagorrio öksürdü.
-VAGORRIO!, CANLISINIZ! - Ratin'in gözleri büyüdü ve arkadaşına neredeyse nefesini kesecek bir kucakladı.
- Ne düşündün ki ... benden bu kadar kolay kurtulabilir misin? - Sesinin tonuna bakılırsa, tauren çıkacakmış gibi görünse de yaralanmıştı. - Hiçlik patlamasından fazlasına ihtiyacınız olacak ... Yine de ... - Tauren bakışlarını mekanik bacağının olması gereken yere indirdi. - Görünüşe göre bir düzeltmeye ihtiyacım olacak ... - Patlama sonucu bacak ortadan kayboldu.
- O Vagorrio'yu çözeceğiz, endişelenme, önemli olan senin burada olman. - dedi Ratin.
Kazanın üzerinden iki hafta geçmişti ve Ratín, Vagorrio için tamamen işlevsel ve öncekinden daha iyi ifade edilmiş yeni bir bacak yaratmıştı. Tauren, tekrar normal şekilde yürüyeceği için icat için ona birçok kez teşekkür etmişti.
Ratín'in kaydettiği jiroskopun yapısının görüntülerini televizyonda izlerken oturma odasındaki masada yemek yiyorlardı. Cücenin kafasından geçen duygular, hem üzüntü hem de neşeye neden oldu, hayalini gerçekleştirmemişti ama arkadaşı onunla birlikteydi.
-Vagorrio, sana bir şey vermek istiyorum. - Cüce tauren'e bir kutu uzattı.
Tauren kutuyu açtı ve içinde, bodrumda yatan jiroskop kalıntılarının yanında ikisinin de bir fotoğrafını buldu. Vagorrio, Ratin'e gözlerinde bir yaşla baktı.
-Tüm arkadaşıma çok teşekkür ederim, seni seviyorum. - Tauren bu sözlerle sadece Ratín'e armağanı için değil, birlikte geçirdikleri süre boyunca teşekkür etmişti.
Cüce için bir isim bulmama yardım ettiği için arkadaşım Nova'ya ithaf edilmiştir.
Genial!