Πολέμαρχοι του Draenor ένα χρόνο αργότερα - Γνώμη

Καλώς ήλθατε σε αυτό, την προσωπική μου αντανάκλαση, της μετάβασης από τους πολέμους του Ντάρανορ ένα χρόνο αργότερα, την πέμπτη επέκταση του World of Warcratf

Ξεκινήσαμε την περιπέτειά μας στο Warlords of Draenor στις 14 Νοεμβρίου 2014, ένα χρόνο αργότερα, η κατάσταση που βρεθήκαμε, είναι αυτό που περιμένατε; Είναι πάντα καλύτερο να ξεκινάμε από την αρχή, οπότε ας ξεκινήσουμε.

Warlords of Draenor ένα χρόνο αργότερα

Τον Νοέμβριο του 2013, κατά τη διάρκεια της Blizzcon, ανακοίνωσαν τη νέα επέκταση του Warlords of Draenor. Τι συγκίνηση παρακολουθώντας το τρέιλερ. Ένας άγριος κόσμος, η Iron Horde ένας τρομερός εχθρός, ξαναζήστε το παρελθόν... και ίσως αλλάξτε την ιστορία.

Όταν το παρελθόν και το παρόν συγκρούονται... η μοίρα όλων των κόσμων κρέμεται στην ισορροπία.

Ο προφήτης Βέλεν.

Καθώς περνούσε ο καιρός -πολύ αργά- κατακλυζόμασταν από διαφημιστικές εκστρατείες και γεγονότα που σχετίζονται με τους Warlords of Draenor, ποιος δεν θυμάται το ταξί να σκίστηκε στα δύο από έναν γίγαντα Gore Howler στο Time Scuer;

Από όσο θυμάμαι, ήταν η επέκταση με τη μεγαλύτερη δημοσιότητα μέχρι τώρα και με εξαιρετικό αποτέλεσμα αφού η προσδοκία ήταν, άξιζε τον πλεονασμό, θεαματική. Ολόκληρη η καμπάνια μάρκετινγκ πριν από την επέκταση ήταν τόσο αποτελεσματική που το World of Warcraft ξεπέρασε τις 10 εκατομμύρια συνδρομές. Μπορέσαμε να απολαύσουμε τη σειρά "Lords of War", φανταστική σειρά πέντε κεφαλαίων στο οποίο παρουσιάζεται η ιστορία των Kargath, Grommash, Durotan, Kilrrog και Maraad.

Στις 15 Οκτωβρίου 2014 λάβαμε την ενημερωμένη έκδοση κώδικα πριν από την επέκταση, δίνοντάς μας πρόσβαση για να δοκιμάσουμε τη νέα λειτουργία Mythic, ανανεώσεις χαρακτήρων και εισαγωγικές αποστολές στο Blasted Lands.

Επιτέλους! 14 Νοεμβρίου 2014 Τι νεύρα! Ζήτησα μάλιστα και λίγες μέρες άδεια από τη δουλειά. Όπως όλοι υποθέτω, ξεκίνησα αυτή την επέκταση στην κορυφή, με πολλή ενέργεια και ενθουσιασμό. Πολλοί παλιοί φίλοι και γνωστοί είχαν επιστρέψει στο παιχνίδι μετά την παύση του Mist of Pandaria τους τελευταίους μήνες. Στους διακομιστές υπήρχε μια ουρά για να μπείτε και παρόλο που είχα παίξει την beta το καλοκαίρι, ήταν εντελώς νέο να το μοιραστείτε με την αδελφότητα.

Ξεκινάμε με το Dark Portal event, μια φανταστική αλυσίδα αποστολών κατά τη γνώμη μου για να μας μυήσει στην ιστορία των Warlords of Draenor και να μας μυήσει στους χαρακτήρες που θα μας συνοδεύουν για το υπόλοιπο του expansion.

Από εδώ οι φατρίες χωρίζονται, ελλιμενίζουμε με θεαματικό τρόπο, η Συμμαχία στην κοιλάδα Shadowmoon και η ορδή στο Ridge of Frostfire. Και οι δύο ζώνες έχουν μια πολύ πλούσια ιστορία, συνοδευόμενη από συναρπαστικά κινηματογραφικά. Ακόμα κι αν είστε ένθερμοι υποστηρικτές μιας μόνο φατρίας, συνιστώ να παίξετε τη ζώνη εκκίνησης της αντίθετης φατρίας, αξίζει τον κόπο.

Η ισοπέδωση ήταν πολύ ικανοποιητική, πολλές αποστολές ιστορίας με το τέλος της πλοκής τους κινηματογραφικό για κάθε χάρτη, συνοδευόμενες από θρυλικούς χαρακτήρες και με ζώνες μπόνους εμπειρίας για να μην επιβραδύνει τον ρυθμό ανόδου, μέχρι να φτάσει τελικά στο Nagrand. Εκεί φτάνουμε στο επίπεδο 100 και βλέπουμε πώς το Thrall βάζει τέλος στο μοναδικό loose end που μας είχε απομείνει από το Mist of Pandaria, εντυπωσιακό και πάλι κινηματογραφικό.

Μόλις φτάσουμε στο μέγιστο επίπεδο που έχουμε στη διάθεσή μας, τα νέα Warlords dungeons, γενικά μου άρεσαν με τη διαφορετική δυναμική τους, αλλά όπως πάντα, έπαψαν να είναι σημαντικά αφού απέκτησαν το ελάχιστο επίπεδο που απαιτείται για να ξεκινήσετε με τα raids.

Μπήκαμε στο Highmaul, για να τερματίσουμε τους Ogres, συμμάχους της Iron Horde και από εδώ τελείωσε το αίσθημα απειλής από τον μεγάλο εχθρό που μας περίμενε σε αυτή την εχθρική γη. Όρκς της Σιδερένιας Ορδής θα ξαναδούμε μόνο στις εισβολές στις ακροπόλεις μας.

Τι να πω για τα Citadels, η αλήθεια ήταν ότι στην αρχή ήταν πολύ καλά, είχαμε πολλά πράγματα να κάνουμε καθημερινά και τα επαγγέλματα ανεβάζονταν πολύ εύκολα, αλλά φυσικά ήρθε η ώρα να ανεβάσουμε το περιστασιακό alter και με τις αντίστοιχες Citadels άρχισε να συσσωρεύεται η δουλειά. Για να μην αναφέρουμε το Legendary quest, προσωπικά μου άρεσε να περπατάω στο μονοπάτι με τον Khadgar σε αναζήτηση του Gul'dan. Η μικρή παράδοση που μπορούμε να απολαύσουμε πέρα ​​από το επίπεδο 100 επικεντρώνεται στην αλυσίδα αποστολών Legendary Ring, έτσι αφού δεν απολαύσαμε τις αποστολές.

Μόλις τελειώσουμε με το The Mar'gok Imperator, το επόμενο σημείο επίθεσης μας επικεντρώνεται στο Blackrock Foundry. Αυτό το Foundry, που διευθύνει ο Blackhand, είναι υπεύθυνο για την κατασκευή και τη διανομή όλων των όπλων για το Iron Horde, γι' αυτό και γίνεται η προτεραιότητά μας. Φυσικά είμαστε μεγάλοι ήρωες του Azeroth και καταφέραμε να καταρρίψουμε τον Blackhand και να ματαιώσουμε τα σχέδιά του.

Σε αυτό το σημείο της ταινίας τρεις από τους Πολέμαρχους έχουν πέσει και ξέρουμε ότι ο Grommahs κρύβεται στη ζούγκλα Tanaan μαζί με ό,τι έχει απομείνει από την Iron Horde, οπότε κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Όλοι περιμέναμε ότι το Grommash θα ήταν το κακό τέλος, αλλά ξαφνικά η Blizzard αποφασίζει να αλλάξει την ιστορία. Ο Γκιουλντάν καταφέρνει να υποτάξει τον Γκρόμμας και να τον φυλακίσει στη δική του Ακρόπολη, μόνο που τώρα μετατρέπεται σε Φωτιά της Κόλασης.

Αποφασισμένος να συνεχίσει τα σχέδια της Καμμένης Λεγεώνας, ο Γκουλντάν έχει καταλάβει ό,τι έχει απομείνει από τη Σιδηρά Ορδή, κυριαρχώντας για άλλη μια φορά στα Όρκ με αίμα δαίμονα. Από αυτό το σημείο ξεχνάμε την Iron Horde ως εχθρό μας και το θέμα αλλάζει σε Burning Legion, που νομίζω ότι μας πέταξε όλους.

Η Blizzard εισάγει μια σημαντική αλλαγή στη λατρεία για να εξηγήσει την επιστροφή του Archimonde ως το τελευταίο αφεντικό του expansion, όταν ένας δαίμονας πεθαίνει, αυτός αποσύρεται στο Twisting Nether. Υπάρχει μόνο ένα Void και ένα Burning Legion για όλους τους κόσμους και τα αντίστοιχα χρονοδιαγράμματα τους. Από το Twisting Nether ένας δαίμονας μπορεί να κληθεί πίσω σε οποιονδήποτε κόσμο. … και voila! Ο Archimonde επέστρεψε.

Την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το patch 6.2, διέρρευσε το τελικό cinematic, καθιστώντας σαφές ότι θα ήταν επίσης το τελευταίο patch με raid και το τέλος της ιστορίας του expansion. Αυτό με φρίκησε προσωπικά, στην πραγματικότητα θύμωσα αρκετά. Από τη μια, η ολική απώλεια της χάρης της ολοκλήρωσης ενός περιεχομένου που γνωρίζετε ήδη το τέλος του, και από την άλλη, το ίδιο το τέλος.

Δεν θα γίνουμε ποτέ σκλάβοι, θα είμαστε κατακτητές… τι; Αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν κατέκτησαν ούτε ένα έδαφος, δεν μιλάμε για να μπορέσουν να κάνουν την εισβολή, είναι ξεκάθαρο ότι επρόκειτο να τους σταματήσουμε, αλλά εμείς. Θα έπρεπε να ήμασταν αυτοί που θα ματαίωσαν τα σχέδια του Grommash, ωστόσο είναι ο Gul'dan που παίρνει αυτή την τιμή. Υποθέτω ότι εδώ ισχύει η λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», αλλά ακόμα κι έτσι, το τέλος της ιστορίας του Warlords of Draenor είναι φτωχό, πολύ φτωχό. Συγχώρεσες τον Γκρόμμας; Έχουμε χάσει πολλά στο δρόμο για να τον πολεμήσουμε, το ότι μας βοηθά να νικήσουμε τον Archimonde δεν είναι αρκετό για τη λύτρωσή του, τουλάχιστον για μένα. Επίσης, αν πάρουμε κυριολεξία στον αγώνα με τον Archimonde, δεν φαίνεται στην καταμέτρηση 😛

Το Draenor είναι δωρεάν και όλοι χορεύουν! Δεν μου φαίνεται αρκετά επικό. Κοιτάξτε το Mist of Pandaria, μπορεί να μην είναι το καλύτερο expansion όλων των εποχών, αλλά από άποψη lore είναι χίλιες φορές καλύτερα, τόσο το περιεχόμενο όσο και το τέλος, το οποίο εκτός από δίκαιο, ταιριάζει απόλυτα και στο Warlords.

Ωστόσο, στο τέλος των Warlords νικάμε τον Archimonde, ο οποίος εμφανίζεται χωρίς καμία λογική ή εξήγηση, αν νομίζετε ότι κάνω λάθος σε αυτό το σημείο παρακαλώ διορθώστε με. Θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει ποιος σκοπός ή εξήγηση εμφανίζεται ο Archimonde. Επαναλαμβάνοντας, τον νικήσαμε, όχι χωρίς δυσκολία, καθώς πολλοί κορυφαίοι παίκτες τον έχουν αποκαλέσει τον πιο σκληρό τελικό αφεντικό ποτέ, ωστόσο με την ετοιμοθάνατη ανάσα του ρίχνει τον Gul'dan μέσα από την πύλη που μπήκε ο ίδιος.

Και μέχρι στιγμής η ιστορία των Warlords of Draenor, είναι αλήθεια ότι το τέλος μπορεί να δικαιολογηθεί για να συνδεθεί με το Legion. Πριν από την ανακοίνωση της επέκτασης εικαζόμασταν για το πού θα κατέληγε ο Gul'dan, τώρα ξέρουμε ποια ήταν η συμφωνία, η εισβολή στο Azeroth από την Burning Legion.

Το Warlords of Draenor ένα χρόνο αργότερα, κάνοντας έναν απολογισμό, είμαι ένας αγαπητός παίκτης του World of Warcraft, οπότε δεν θα είμαι πολύ σκληρός. Είχε πολλά καλά πράγματα, μας κράτησε να περιμένουμε μέχρι την κυκλοφορία του, μας συγκίνησε, μας επέτρεψε να δούμε θρυλικούς χαρακτήρες που είχαν πεθάνει στο timeline μας. ανακτούμε έναν από τους καλύτερους κακούς στην ιστορία, τον Gul'dan, ο οποίος επίσης θα συνεχίσει μαζί μας στο Legion και ελπίζουμε ότι επιτέλους θα έχει τον επικό και άξιο θάνατό του.

Προσέλκυσε αρκετά εκατομμύρια παίκτες κατά τους πρώτους μήνες, τους ίδιους παίκτες υποθέτω, που έφυγαν τους τελευταίους μήνες. Κοντεύει να γίνει ενός έτους και για μένα, αυτός είναι αρκετός χρόνος, δυστυχώς, έχουμε ακόμα πολύ χρόνο μέχρι να φτάσει το Legion, ή αν αποτύχουμε, τουλάχιστον το Beta.

Αυτή η επέκταση έχει ήδη λήξει, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε παρά να ολοκληρώσουμε αποστολές πλοίων και ακολούθων και να ολοκληρώσουμε την πρόοδο στο Hellfire Citadel αν δεν το έχουμε ήδη πετύχει. Από όσο γνωρίζουμε δεν θα υπάρχουν άλλα patches ή περιεχόμενο στο Warlords of Draenor, αυτό μας αφήνει ένα αρνητικό υπόλοιπο στον αριθμό των συμμοριών και των νέων περιοχών σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο expansion με το οποίο θέλουμε να το συγκρίνουμε.

Η Blizzard «υποσχέθηκε» ότι δεν θα επαναλάβει αυτό που έγινε στο Mist of Pandaria με το Siege of Orgrimmar, έχετε ακόμα χρόνο Blizzard, ελπίζουμε να κρατήσετε τον λόγο σας.