ห้าเหตุผลที่ฉันพลาด Draenor โดย Diego Oblitas

อโลฮ่า! วันนี้เรานำเสนอคุณด้วยมือของ Diego Oblitas ภาพสะท้อนของ Warlords of Draenor ซึ่งเป็นส่วนขยายที่ขัดแย้งกันมาก

ห้าเหตุผลที่ฉันพลาด Draenor โดย Diego Oblitas

สวัสดีผู้อ่านทุกคน! ที่นี่ Diego Oblitas จะพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับเหตุผลบางประการที่ฉันสามารถช่วยชีวิตจากการขยายตัวที่ขัดแย้งกันได้

ฉันกำลังพูดถึง Warlords Of Draenor ดังที่คุณเห็นในชื่อที่นี่ฉันขอนำเสนอเหตุผลบางประการที่ทำให้ฉันคิดถึงคิดถึงและจดจำส่วนขยายนี้ที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยผู้เล่นจำนวนมาก (และหลายครั้งด้วยเหตุผล)

การเข้าฉากที่ดีที่สุด

พวกเขาจะสามารถพูดในสิ่งที่ต้องการเกี่ยวกับ Warlords Of Draenor (WoD) แต่ไม่มีการปฏิเสธว่ามันมีหนึ่งในภารกิจการเข้าที่ดีที่สุดพวกเขายอดเยี่ยมมากพวกเขาอนุญาตให้ใครสักคนดื่มด่ำในแบบนั้นได้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตระหนักว่ามันสามารถอยู่ได้นานถึง 1 ชั่วโมงหรืออาจจะมากกว่านั้น

จำได้เล็กน้อยเราเดินทางผ่านพอร์ทัลไปยังดินแดนที่ถูกทำลายล้างซึ่งพบการบุกรุกของฝูงเหล็กหลังจากพูดคุยกับ Khadgar ซึ่งกำลังเปิดตัวโมเดลใหม่ของเขาเราก็เข้าสู่ Draenor ในรูปแบบที่ยิ่งใหญ่โดยไม่ยอมแพ้ที่เหลือทันที ปลดปล่อย Teron'gor และ Chogall ที่เป็นนักโทษคนหนึ่งโดยแทบไม่เข้าใจว่าคนร้ายคือใครและใครคือฮีโร่ แต่เมื่อได้เห็นความโกลาหลทั้งหมดที่เกิดขึ้นกลางทวีปใหม่นี้ไม่มีเวลาหยุดและคิดว่า: "ฉันกำลังช่วยบอสคนต่อไปจากการโจมตีครั้งล่าสุดของการขยายตัวหรือไม่"

สุดท้ายนี้ไม่ใช่การร้องเรียน แต่เป็นสิ่งที่โดดเด่นเพราะไม่มีใครรู้ว่าหลายครั้งเราเองก็เป็นต้นเหตุของคนร้าย อย่างไรก็ตามการดำเนินการต่อพวกเขานำเสนอให้เราทีละคนที่คนร้ายจะต้องพ่ายแพ้เริ่มต้นด้วย Guldan ผู้ยิ่งใหญ่วายร้ายที่เราเพิ่งพ่ายแพ้ในส่วนขยายนี้ในฐานะหัวหน้าสุดท้ายของการจู่โจม "The night Fortress" จากนั้น Kilrogg ก็ปรากฏตัวพร้อมกับเครื่องสังเวย ของออร์คเพื่อนซึ่งต่อไปเราจะได้เห็นอีกครั้ง Kargath เป็นคนต่อไปในเวทีของเขาเราต้องฆ่าไม่ต่ำกว่า 100 ... แต่ด้วย Khadgar คุณจะคุ้นเคยกับคณิตศาสตร์ที่ไม่ดี ตาม Nerzhul ในถ้ำที่เราพบ Yriely เราเกือบจะถูกจับได้

หลังจากออกไป Blackhand รอเราพร้อมกับกลุ่มทั้งหมดของเขาซึ่งเราต้องเอาชนะในขณะที่เราพยายามทำลายพอร์ทัลเพื่อแสดงให้ Grommash เห็นตัวเองที่เข้ามาในฉากหลังจากที่เราบรรลุภารกิจเท่านั้นที่จะคุกคามเราในขณะที่เราวิ่งเพื่อช่วยตัวเอง เคียงข้างกันข้อศอกกับ Thrall, Khadgar, Yriel ใหม่ (และสำคัญ) ฯลฯ

หลังจากนี้แต่ละฝ่ายจะติดตามเรื่องราวของตนซึ่งดำเนินต่อไปด้วยภารกิจเบื้องต้นเหล่านี้เพื่อสร้างป้อมปราการค้นหาผู้ติดตามและอื่น ๆ เมื่อคุณรู้ว่าเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงและคุณไม่รู้สึกถึงสิ่งเหล่านี้เราต้องเพิ่มวิดีโอที่ทำให้ความสำเร็จนี้เป็นการผจญภัยกราฟิกที่แท้จริงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภาพยนตร์หลอก

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นประสบการณ์ที่ฉันผ่านมาถึงเจ็ดครั้งแล้วและฉันก็ไม่เคยเบื่อเลยยิ่งไปกว่านั้นฉันหวังว่าจะไปถึงระดับที่สอดคล้องกันทุกครั้งที่ฉันอัปโหลดการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้สามารถใช้ชีวิตชุดภารกิจที่ยอดเยี่ยมนี้ได้

ป้อมปราการที่ยิ่งใหญ่และถูกลืม

ในส่วนนี้ฉันจะได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ไม่สิ้นสุดแม้ว่าจะมีหลายคนที่ชอบพวกเขาก็ตาม

เห็นได้ชัดว่าฉันอยู่ในกลุ่มสุดท้ายนี้เพราะโดยส่วนตัวแล้วฉันพบว่าในที่หลบภัยนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของวิดีโอเกมใด ๆ (รวมถึง Elizabeth จาก Bioshock Infinity) ซึ่งก็คือ… Self World of Warcraft เป็นเกมที่เล่น (คุ้มค่ากับการชี้แจง) ในกลุ่มใน บริษัท พูดคุยและพูดคุยกับคนที่รู้จักหรือไม่รู้จัก แต่ป้อมปราการนี้หมายความว่าคุณไม่จำเป็นต้องอยู่ในเมืองที่เต็มไปด้วยผู้คนเดินไปมาโดยไม่รู้จะทำอะไรคุณมีภารกิจของตัวเองบ้านหลังเล็ก ๆ ของคุณคุณต้องทำหลายสิ่งอาจเป็นเพราะฉันมี ซับซ้อนของ "เจ้าของบ้าน" และฉันชอบที่จะยุ่งอยู่ในบ้านของฉันฉันรู้สึกว่ามีบ้านเป็นของตัวเองดูแลมันดูในเหมืองดอกไม้การตกปลาบ้านสัตว์เลี้ยงเครื่องประดับ ด้วยการเปลี่ยนแปลงการเล่นแร่แปรธาตุกับคนอื่นการตัดเย็บ ฯลฯ ...

เล่นให้ลึกขึ้นหน่อยฉันจำได้ว่าเพื่อนของฉันชอบเล่น pvp ในขณะที่ฉันกำลังเล่น pve ดังนั้นเมื่อเราไปที่ Tanaan ฉันมักจะเห็นเขาฆ่าผู้เล่นจากฝ่ายตรงข้ามเหตุผลคืออะไร? กระดูกหักที่เขาต้องเก็บ ในขณะที่ฉันกำลังจะสร้างดันเจี้ยนในตำนานเขาทุ่มเทให้กับการทำภารกิจประจำวันสำหรับพาหนะนั่นคือมันสามารถเล่นร่วมกันได้แม้ว่าเราจะมีโหมดเกมที่แตกต่างกันและจุดแข็งเหล่านี้สนับสนุนให้เราทำในสิ่งที่เราต้องการเช่น ตัดไม้ทำลายป่า Nagrand ทั้งหมดหรือทำสิ่งอื่น ๆ ทั้งภารกิจของเรือและสิ่งปลูกสร้างทำให้เราได้รับความช่วยเหลือที่ดีมากโดยไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของผู้เล่นคนอื่นและด้วยวิธีนี้พวกเขาสามารถไปเป็นกลุ่มและทำสิ่งต่างๆได้ ในระยะสั้นเกมนี้ทำให้เกมมีความเป็นส่วนตัวมากขึ้นโดยไม่ต้องพูดถึงการเชิญเพื่อนร่วมงานมาสนทนาที่กองไฟของป้อมปราการของคุณหรือในโรงอาหารแสดงให้เขาเห็นสิ่งที่คุณมีรูปปั้น ฯลฯ มันเป็นข้อดีที่ดีทีเดียว

ระวังการรุกราน

เหตุใดจึงไม่น่าสนใจที่จะรู้ว่าในบางครั้งพวกเขาสามารถมาทำลายป้อมปราการของคุณได้เพราะคุณทำให้พวกเขาโกรธมากพอแล้ว? ฉันจำได้ว่าการรุกรานครั้งแรกของฉันคือ Goren และฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นมันเป็นอะดรีนาลีนที่บริสุทธิ์พระของฉันไม่ได้ติดอาวุธและใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นสายลับคนแคระที่รั่วไหลออกมาหน่วยอากาศ ที่พวกเขากำลังลงไปการได้เห็นป้อมปราการมีชีวิตขึ้นมาเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่ดีที่สุดที่ฉันมีในเกมนี้ แม้ว่า npc จะซ่อนตัวอยู่ แต่ในที่สุดอย่างน้อยคุณก็เห็นพวกเขาออกมาไม่ใช่อยู่นิ่ง ๆ เสมอไป การที่สามารถนำสหายผู้คุ้มกันวางแผนการรุกรานได้อย่างไม่ต้องสงสัยนั้นเป็นอะไรที่แปลกประหลาด

ไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกมาก แต่ฉันใส่มันเป็นเหตุผลเพราะถึงแม้ว่ามันจะเป็นการรุกรานเพียงอย่างเดียว แต่ก็ทำให้เกมมีชีวิตป้อมปราการไม่ได้อยู่นิ่งเสมอไปพวกเขาเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็พลาด

มันไม่เคย "ง่ายขนาดนี้" ที่จะเปลี่ยนแปลง

สิ่งนี้หมายถึงอะไร? Wod "เป็นมิตรกับการเปลี่ยนแปลง" หรือไม่? ส่วนตัวผมตอบว่าใช่ ไม่เพียง แต่ให้ยาในป้อมปราการในราคาสบายกระเป๋า 100 ทรัพยากร แต่ยังให้แผนที่ (Gorgrond) ซึ่งคุณสามารถปีนขึ้นไปได้ประมาณ 5 ระดับในเวลาไม่กี่นาที

เห็นได้ชัดว่าสำหรับคนรักการเปลี่ยนแปลงและเรารู้ว่าการขึ้นไป 110 ระดับนั้นน่าเบื่อเกินไป อย่างไรก็ตามความสามารถในการปีนขึ้นไปหลาย ๆ ระดับในเวลาอันสั้นทำให้ฉันอยากไปถึงส่วนขยายนี้ด้วยการเปลี่ยนแปลงแต่ละครั้ง แน่นอนว่ามีทองอยู่ประมาณ 10,000 ทองขึ้นอยู่กับอาณาจักรที่คุณอยู่ที่จะทำได้ แต่ในไม่กี่นาทีคุณสามารถขึ้นไปหลายระดับได้อย่างง่ายดายและเชื่อฉันเถอะว่ามันเป็นสิ่งที่มีมูลค่าสูง . นอกจากนี้เรายังต้องเพิ่มความจริงที่ว่ามันมีการโต้ตอบมากภารกิจคล้ายกับ Legion มากทำให้เรื่องราวดำเนินต่อไปอย่างน่าพอใจวิดีโอเรื่องราวที่มี "บอส" ของแต่ละแผนที่ในตอนท้ายความจริงไม่ใช่เลย การเพิ่มระดับที่ไม่พึงประสงค์ (ไม่ยาก) ใน WoD ดันเจี้ยนหลายแห่งปรับตัวได้ดีไม่เกลียดชังท้าทายในหลาย ๆ ด้าน แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นมิตรมาก

ไม่มีเบต้าใดดีไปกว่าเวอร์ชันเสถียรอย่างเป็นทางการ

นี่คือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตัดสินใจเขียนบทความนี้ WoD ทำให้เราเกิดความล้มเหลวในการวางแผนหลายครั้งข้อผิดพลาดเกี่ยวกับเวลาต่างๆ แต่มันก็ทำให้เรามีสิ่งที่จะเป็น Legion ในความคิดที่สองใคร ๆ ก็ตระหนักดีว่า WoD นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าเบต้าที่กินเวลานานหลายปีและได้รับการเผยแพร่สำหรับผู้เล่นทั่วโลกจากที่อื่นนอกจาก Legion หลายสิ่งที่เราอาศัยอยู่ใน Legion เราเคยสัมผัสเป็นครั้งแรกใน WoD บางทีก็อาจจะมีบางอย่างใน MoP แต่ WoD นำสิ่งใหม่ ๆ มาให้เราและถึงแม้ว่าในตอนท้าย (ของเรื่อง) เกือบทุกอย่างจะเป็นกระดานชนวนที่สะอาดหมดจด ไม่สามารถปฏิเสธการเล่นเกมได้

เหตุผลที่ฉันคิดถึง WoD มากที่สุดก็เพราะว่าตอนที่เล่นและสนุกกับ Legion ฉันจำได้หลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันได้สัมผัสเป็นครั้งแรกในภาคขยายนั้นภาพยนตร์ภารกิจ Tanaan ความสำเร็จที่สามารถบินได้ของเล่น จุดแข็ง, ผู้ติดตาม, ภารกิจผู้ติดตาม, ภารกิจทางเรือ, ห่วงโซ่ภารกิจที่แทบไม่มีที่สิ้นสุด, Khadgar ที่ยิ่งใหญ่และตลกตลอดเวลา, ตอนจบระหว่าง Thrall และ Garrosh, การเสียสละของ Velen ทางเลือก, การกลับมาของ npc เก่า, ดูและโต้ตอบกับ Durotan, Grommash ดู Draenor โบราณก่อนที่มันจะถูกทำลาย

มีหลายจุดตั้งแต่เล็กจนโตไปจนถึงการช่วยเหลือและถ้าฉันเห็นแบบนี้อาจเป็นเพราะฉันสนุกกับเกมนี้มากฉันอุทิศตัวเองเพื่อดูสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ให้สัมผัสที่มีคุณภาพมากขึ้นฉันเคยได้ยินในโฆษณา "ความมหัศจรรย์อยู่ในรายละเอียด" และแม้ว่าฉันจะไม่ได้ต่อต้านคนที่เข้ามาเพื่อแก่นของพวกเขาเท่านั้น แต่ฉันคิดว่าการจะสนุกกับเกมนี้คุณต้องดูหลาย ๆ อย่างจากการทำความเข้าใจข้อเท็จจริงของการเอาชนะ Guldan และสิ่งนั้น Illidan กลับมาเหมือนที่ Azshara ทำเช่นกันและเราได้สูญเสีย Runes ไปตลอดกาล เป็นรายละเอียดที่เพิ่มความว้าวุ่นใจภายในเกมและทำให้เกิดความสวยงาม

นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่พลาดถ้าฉันไม่สนใจเขาและฉันไม่ได้อุทิศตัวเองเพื่อวิพากษ์วิจารณ์ Draenor (ส่วนขยาย) มีหลายสิ่งที่คุณต้องการอย่างแน่นอน แต่จะเกิดขึ้นหลังจากบางหน้าที่ฉันเขียนไปแล้ว

อย่างไรก็ตามฉันได้ดำเนินการเกี่ยวกับความคิดเห็นของคุณในบทความ "สิ่งที่ควรมีใน World of Warcraft" แต่ยังมีแนวคิดบางอย่างที่จะขัดให้เสร็จสิ้นและฉันไม่ต้องการให้แนวคิดเพียงครึ่งเดียว ดังนั้นในตอนนี้ฉันปล่อยให้คุณอ่านหนังสือเล่มนี้เพื่อให้คุณคิดฟุ้งซ่านไปชั่วขณะ

สุดท้ายคุณมีความทรงจำที่น่ายินดีอะไรเกี่ยวกับส่วนขยายนี้? คุณชอบอะไรมากที่สุด? สิ่งที่คุณจำได้ดีที่สุด? เขียนว่าฉันจะอ่านพวกเขาและพูดคุยให้มากที่สุด

ฉันขอลาก่อนและขอขอบคุณที่อ่านบทความนี้